بسم الله الرحمن الرحیم

بچه ی یک ساله ای که نقاشی کردن بلد نیست و فقط کاغذ را خط خطی می کند ؛ در مقابل دختر هفت ساله که وقتی نقاشی او را می بیند ؛ دائم به او ایراد می گیرد .

یعنی وقتی به او می گوید گل بکش ، خط می کشد. وقتی هم می گوید خانه بکش ، باز هم خط می کشد. لذا به او عیب می گیرد .

یعنی این را عیب می بیند ، که ایراد می گیرد . اما مادر وقتی به نقاشی بچه ی یک ساله نگاه می کند ؛ آن را عیب نمی بیند ؛چون نقص و ناتوانی او را ادراک می کند و استعداد او را در همین حد می بیند و می یابد

که او بهتر از این را نمی تواند بکشد .همچنین مادر ، این ناتوانی را در دختر هفت ساله اش هم می یابد ؛ چون می بیند خانه ای که او هم کشیده ، خانه نیست و مادر این را هم عیب نمی بیند ؛ بلکه شدت و ضعف ناتوانی را

در آنها ادراک می کند . انسان تا زمانی که کوتوله فکر می کند و سطح فکرش پایین است ؛همیشه عیب دیگران را می بیند و از آنها ایراد می گیرد ؛اما وقتی ادراک و معرفت و شعور او نسبت به انسان و انسانیت و

جهان اطرافش بالا رفت وبه بصیرت و بینش درستی دست پیداکرد ؛ دیگر نقص دیگران را عیب تلقی نمی کند ؛ بلکه ضعف و ناتوانی اشخاص را ادراک می کند و 

می یابد که این فرد ، نقص کم دارد و دیگری همین نقص و ضعف را بیشتر دارد ، لذا وقتی با این نگرش به دیگران می نگرد ؛نه تنها از آنها ایراد نمی گیرد و باعث هرج و مرج نمی شود ؛

بلکه دلسوزانه به دنبال رفع کردن این نقص است . ...در ادامه مطلب با ما همراه باشید...

بسم الله الرحمن الرحیم

ارتباط با عالم ماده فقط با پنج حواس ظاهری امکان پذیر است ؛ یعنی عالم ماده متناسب با ماده بودنش ، چشم و گوش مادی را می طلبد که تو با آن ارتباط برقرار کنی . حال اگر  این آلت چشم و گوش ، آثارش را ( آثار دیدن و شنیدن را ) از دست بدهد ؛ دیگر تو نمی توانی با عالم دنیا به راحتی ارتباط برقرار کنی . پس به هر اندازه که دید چشم تو و شنوایی گوش تو کم شود ؛ به همان اندازه هم ارتباط تو با این عالم کمرنگ خواهد شد و تو نمی توانی از صداها و دیدنی های عالم ماده اثر بگیری . بله صداها و دیدنی های عالم ماده سر جای خودش هست ؛اما من به علت نداشتن آلت بینایی و شنوایی نمی توانم با آنان ارتباط برقرار کنم و رفته رفته این به قطع ارتباط منجر می شود .

انسان به مرور زمان بر اثر ارتکاب گناه چشم و گوش و انجام محرمات و .... ارتباط خود را با عالم ملکوت کم می کند . بله شنیدنی ها و دیدنی های عالم ملکوت سرجای خودش هست ؛ اما من به علت اینکه چشم و گوش دلم را بر اثر گناهان پی در پی " کور و کر "کرده ام ؛ نه صدای ملکوتیان را می شنوم و نه چیزی از آن عالم را می بینم و دریافت می کنم و علت و مسبّب این قطع ارتباط هم خودم هستم . البته اگر تا زمانی که زنده هستم و

مهلت دارم ؛ به این قطع شدن ارتباط پی ببرم و در صدد  توبه و جبران  آن برآیم ؛ خداوند مهربان که این برگشت و پشیمانی مرا می بیند ، برسر راه من راهنما و استاد ی قرار می دهد تا معالجه شوم و بینایی و شنوایی دلم را بدست آورم .حال اگر من بی توجه و با حماقت فقط دلم به دیدنی ها و شنیدنی های این دنیا خوش باشد و نتوانم به شنوایی و بینایی دلم دست پیدا کنم ، هم امروز نمی توانم به عوالم وجود و ملکوت و به خانه ی خضرای وجودم راه پیدا کنم و هم فردا  از دیدنی ها و شنیدنی های آنجا محروم خواهم بود ! چون این چشم و گوش دلم را باید در این دنیا فعال می کردم که نکردم .  خودم کردم که ............قران می فرماید:" ولا تکونوا کالذین نسوالله .......... "و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند پس خدا هم خودشان را از یادشان برد . آنان همان فاسقانند ."